آهنگ محمود جهان خداحافظ

خانه خراب آخر اى جدایى
دشمن دل اى غم نهایى

روزى یار یگانه بودم
نور چشم زمانه بودم
برگ و بار ترانه بودم
جدایى اى جدایى اى جدایى

کاشکى یک گُل لاله داشتم
که آن را بر روى سینه کاشتم
جز غم حاصلى بر نداشتم
جدایى اى جدایى اى جدایى

هِل هِله اى بَزم نشاط یاران
وسوسه اى رفتن و گُم شدن شد
رفتن و دل کندن و برنگشتن
واى بر همه کس قرنى که برشکن شد

از این حال و هوا دل من گرفته
از این چون و چرا دل من گرفته

روزى یار یگانه بودم
نور چشم زمانه بودم
برگ و بار ترانه بودم
جدایى اى جدایى اى جدایى

کاشکى یک گُل لاله داشتم
که آن را بر روى سینه کاشتم
جز غم حاصلى بر نداشتم
جدایى اى جدایى اى جدایى